آیا مژده از این زیباتر که
« ما از خدائیم و یه روزی پیشش برمیگردیم »
«اِنّا لله و اِنّا الیه راجعون»
دیده ما چو بامید تو دریاست، چرا به تفرج گذری بر لب دریا نکنی
(حافظ)
مگر خضر مبارک پی تواند که این تنها به آن تنها رساند
(حافظ)
سگ اصحاب کهف از غار بیرون آمد تا تجربه شگفتش را با مردم در میان بگذارد. میخواست بگوید که چگونه سگی میتواند مردم شود! اما او نمیدانست مردمان به سگان گوش نمیدهند حتی اگر به زبان آدمیان صحبت کنند. سگ اصحاب کهف زبان باز کرد اما پیش از آنکه چیزی بگوید سنگش زدند و رنجور زخمیاش کردند.
سگ اصحاب کهف گریست و گفت: من هشتمین آن هفت نفرم. با من اینگونه نکنید... آیا کلام خدا را نخواندهاید؟... آیا نمیدانید پروردگار من چگونه از من به نیکی یاد میکند؟
هزار سال پیش از این، خوی سگیام را کشتم و پلیدیام را شستم. امروز از غار بیرون آمدم تا بگویم چگونه سگی میتواند به آدمی بدل شود اما دیدم که چگونه آدمی بدل به دام و دد شده است. این سگ که همه از او نفرت دارید نام من و خوی شماست! با چشم های اعتیاد به جهان نگاه میکنید و با پیش داوری زندگی.
چرا اجازه نمیدهید تا کسی پلیدیاش را پاک کند و نجاستش را تطهیر.
چرا نیاموختهاید که به دیگری گوش دهید. شاید دیگری سگی باشد اما حقیقت را از زبان سگی نیز میتوان شنید!
سگ اصحاب کهف به غارش بازگشت و پیش خدا گریست و از خدا خواست تا او را دوباره به خواب ببرد. خدا نوازشش کرد و سگ اصحاب کهف برای ابد به خواب رفت...
برگرفته از کتاب «من هشتمین آن هفت نفرم» از عرفان نظرآهاری
هر شهاب سنگی که از آسمون به سوی زمین میاد، شیطون رو از آسمون دور میکنه و تیریه از آتش عشق خدا به سوی قلبت تا تو رو از تو رها کنه و دلت رو به سوی خودش فرا بخونه. مگه نمیدونی که تو معشوق خدا هستی؟!
شهاب ها رو دوست بدار. اونا پیام آور عشق خدا هستن!