انتخاب بد
ما آدما همیشه از اینکه « انتخاب بدی» داشته باشیم ترس داریم.
پس چرا انتخاب میکنیم که حق دیگران را ضایع کنیم،
غیبت کنیم،
تهمت بزنیم،
دروغ بگیم،
بی حرمتی کنیم،
بداخلاقی کنیم و بدیهای دیگه ...
او با شماست
دلتان قرص و
پایتان محکم که:
هوَ مَعَکُم أَینَ ما کُنتُم
هر کجا باشید او با شماست
حدید – آیه 4
تصنیفهای هرزه
امام علی (ع) در یکی از کوچه‌های کوفه در حین عبور، جوانی را دید که سرگرم خواندن تصنیفهای هرزه است. آقا به آن جوان فرمود: ای جوان تو داری کتاب وجود خودت را با چه چیزهایی پر می‌کنی؟ تصنیفهای هرزه برای چه باید در دفتر دل بنگارید که خیلی با ارزش است.
دفتر حق است دل، به حق بنگارش نیست روا پُر نقوش باطله باشد
شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا رساله‌ای دارد که همانند دیگر رساله‌هایش ارزشمند است، به نام رساله «عهد»، این مرد بزرگ در آن رساله می‌فرماید: من عهد بسته‌ام با خدایم که قصه‌های آلوده و افسانه‌های بیجا و غلط که انسان را به انحراف می‌کشاند و او را از خودش فراموشی می‌دهد و از کمالش باز می‌دارد، مطالعه نکنم. افسانه‌های آلوده انسان را به لجن می‌کشاند و باعث می‌شود انسان قادر به زندگی در اجتماع نباشد. بدبو و متعفن می‌شود و حتی از خودش بدش می‌آید و جامعه او را نمی‌پذیرد و حتی پدر و مادر و دودمانش از او فرار می‌کنند. چرا جوان به تصنیفهای هرزه و افسانه‌های پلید رو آورد؟
انسان در این قبیل نوشته‌ها به خیال خود دل خوش است، نه به عقل. عقل از رمان‌های هرزه تبری می‌جوید. انسان آن است که عاقل باشد و زمام امورش در دست عقل نگه دارد.
معصویت کودکانه
روزگار، به خیال خودش میخواهد معصویت کودکانه مرا از من بستاند.
اما او که میداند
من هر صبح
کودک متولد میشوم!