شوق آمدنت

دستم به دست باد می­دهم، کوی به کوی بوی تو را جستجو می­کنم.

به رنگ شفق خیره می­شوم، تا نهان شدنت را بدانم طلوعی هست.

بر بلندای روحم فلق را به تماشا می­نشینم، به امیدِ روشناییِ صبحِ آمدنت.

به سبزی درختان می­نگرم و می­دانم که سجده­های سبز توست که زندگی ما را برکت می­بخشد.

* . * . *

رود، زندگی را می­خروشد،

درخت، سبزی را جوانه می­زند،

          خورشید، هر روز به ما سر می­زند،

          ماه، هر شب به دیدنمان می­آید،

                    بلبل، تمرینِ ترانۀ خوش آمدگویی می­کند،

                    یاس و شب بو کوچه ها را عطر می پاشند،

همه به شوق آمدنت.

* اللّهم عَجّل لِوَلیّک الفَرَج *