باران محبت خدا

خدایا!

         هر گاه باران محبتت را بر من می افشانی چهرۀ دورنم همچو قوس قزحی

                          در زیبایی رنگهای خدایی به وجد می­آید،

                                      به کُرنشی کمر خم می­کند و تو را

                                              شکر و سپاس می­گوید.

گردباد

شاید گردباد نشانه­ای باشد برای ما که بر گِرد دنیای زندگیمان

که می چرخیم بدانیم هر آنچه را که زمینی ست فانی ست،

باید آنها را از وجود زندگی بَرکَند و آسمانی شد!

شوق دیدارت

خدایا!

 به تو پناه می­برم از روزی که

            تنم چون برگ زرد و خشکیده رگی

                       رهسپار زمین می گردد، که در آن روز نیز همچو برگی،

                                              رقص کنان به آغوش خاک می روم به شوق دیدارت!

چرخش زندگی

زندگی مان را بچرخانیم ،

               اما نه بسان چرخ و فلک که بچرخد و بچرخد،

                                            و سر جای اولش بایستد!

مالک من و تو

چقدر زیباست و پر غرور که

                           خداوند مالک من و توست ...

        زمزمه کن: الحمد لله ربّ العالمین

انگشت خدا

خدایا!

         وقتی انگشت نوازشت را بر تارهای دلم می­کشی

                     درونم پر از موسیقی ای می­شود سرشار از آرامش؛

الها! برایم بنواز این آرامش را

                                     همیشه،

                                               آمین!